o linorycie: technika

Linoryt to technika grafiki artystycznej gdzieś pomiędzy stemplem a drzeworytem.

Linoleum czyli wykładzina ze sprasowanego korka i oleju, wymyślona pod koniec XIX w żeby w higieniczny sposób chronić podłogi, szybko zafascynowało artystów i rzemieślników. Zastąpili nim twarde drewno, w którym dłubał Dürer a rzemieślnicy użyli linoleum do produkcji stempli do drukowania tapet. W tej pozornie łatwej technice tworzyli zarówno wielcy - Escher czy Picasso - jak i dzieci, które uczono odbijania prostych grafik w szkole.

Pojedyncza odbitka, samodzielnie wykonana i sygnowana przez artystę, ma wartość kolekcjonerską. Grafiki są odbijane z jednej, ręcznie wyciętej matrycy, ale niedoskonałości lub zaplanowane kreatywne zabiegi sprawiają, że każda jest inna, dlatego każda odbitka graficzna jest uznawana za oryginał (w przeciwieństwie do tzw. inkografii / gilcee / atramentografii czyli cyfrowych wydruków z komputera i reprodukcji dzieł).